Wspinanie jest formą aktywności ruchowej, która w Polsce cieszy się coraz szerszym zainteresowaniem wśród dzieci, młodzieży, a także osób dorosłych. Powszechnie kojarzone jest z grupą dyscyplin sportu uważanych za ekstremalne. Wszechstronność oddziaływania ruchu wspinaczkowego na ludzki organizm, możliwość jego stopniowej intensyfikacji oraz atrakcyjność powodują, że wspinanie zostało zaadaptowane jako jedna z form aktywności ruchowej dla potrzeb sportu, rekreacji, a nawet rehabilitacji. Dlatego uczniowie klasy III B pod czujnym okiem wychowawczyni cykliznie co miesiąc kontynuują od klasy II zajęcia na ścianie wspinaczkowej w Bilczy.

Dlaczego taka forma rekreacji?

Moim zdaniem działalność wspinaczkowa niesie ze sobą dużo elementów o charakterze wychowawczym: wymaga znacznej koncentracji uwagi, uczy panowania nad sobą w sytuacjach trudnych oraz przełamywania własnych lęków i słabości. Kształtuje umiejętność współdziałania w zespole. Jak w żadnym innym sporcie, bardzo mocno zaakcentowany jest tutaj aspekt odpowiedzialności za drugiego człowieka. Biorąc w ręce przyrząd asekuracyjny i wpinając w niego linę od partnera, stajemy się osobami bezpośrednio odpowiedzialnymi za jego zdrowie i życie. I nie są to wcale słowa górnolotne, tylko realna prawda. Z powyższych względów wspinaczka, nawet na sztucznej ściance, niesie w sobie ogromny ładunek emocjonalny i dzięki temu intensywniej od innych rodzajów aktywności fizycznej wpływa na psychikę zaangażowanych w nią osób. Dlatego tak ważne jest wzmacnianie tych cech u uczniów już od najmłodszych lat. Jest tez świetną formą spędzania czasu i wzmacniania więzi z rówieśnikami.

mgr Beata Łabęcka